MEHMET AKİF ERSOY

Bir Gece


On dört asir evvel yine bir böyle geceydi
Kundan ayin on dördü bir öksüz çikiverdi
Lakin o ne hüsrandi ki hissetmedi gözler
Halbuki kaç bin senedir beklesmedelerdi
Nerden görecekler göremezlerdi tabi
Bir kere zuhur ettigi çöl en sapa yerdi
Bir kere de ma'mure-i dünya ozamanlar
Buhranlar içindeydi bugünden de beterdi
Sirtlanlari geçmisti beser yirticilikta
Dissiz mi bir insan onu kardesleri yerdi
Fevza bütün afakini sarmisti zeminin
Salgindi bugün Sark'i yikan tefrika derdi

Derken büyüyüp kirkina gelmisti ki öksüz
Baslarda gezen kanli ayaklar suya erdi
Bir nefhada kurtardi insanligi o masum
Bir hamlede kayserleri kisralari serdi
Aczin ki, ezilmekti bütün hakki, dirildi
Zulmün ki, zeval akilina gelmezdi, geberdi
Alemlere rahmetti evet serr-i mübini
Sehbalini adl isteyenin yurduna gerdi
Dünya neye sahipse onun vergisidir hep
Medyun ona cemiyeti medyun ona ferdi
Medyundur o masuma bütün bir beseriyyet
Ya Rab! Bizi mahserde bu ikrar ile hasret


Mehmet Akif Ersoy