MEHMET AKİF ERSOY

Oglum, Bu Temenni Neye Benzer, Bana Bak


Oglum, bu temenni neye benzer, bana bak:
Eseklerin cani yükten yanar, aman derler,
Nedir bu çektigimiz derd, çifte çifte semer!
Biriyle ugrasirken gelip çatar öbürü;
Gelir ki tas gibi hain, hem eskisinden iri.

Semerci usta geberseydi... degmeyin keyfe!
Evet, gebermelidir inkisar edin herife.
Zavalli usta göçer bir gün akibet, ancak,
Makaami öyle uzun boylu nerede bos kalacak?
Çirak mi, kalfa mi, kim varsa yaslanir köseye;
Takim biçer durur artik gelen giden esege.
Adam meger acemiymis, semerse hayli hüner;
Sirayla baytari boylar zavalli merkepler.
Bütün o beller, omuzlar çürür çürür oyulur;
Sonunda her birinin sirti yemyesil et olur.
'Giden semerciyi, derler, bulur muyuz simdi?
Ya böyle kalfa degil, basbayagi muallimdi.
Nasil da kadrini vaktiyla bilemedik, tuhaf is:
Semer degilmis o rahmetlininki devletmis!'
Nasihatim sana:'herzeyle istigali birak!
Adamligin yolu neredeyse, bul da girmeye bak!
Adam misin: ebediyyen cihanda hürsün gez;
Yular takip seni bir kimsecik sürükleyemez.
Adam degil misin, oglum, gönüllüsün semere
Küfür savurma boyun kestigin semercilere.


Mehmet Akif Ersoy