SEBNEM KISAPARMAK

Kal Biraz Daha


Kaç mavi yasak yasadik seninle, kaç deli gece...
Düsünse dolunay bile utanir,
Yildizlar çildirir, aglar erguvanlar,
Ben seni iste öyle bir gecede sevdim, hesapsiz.
Ve düslerim...
Düslerim sinirsizdi alabildigine
Duygularim sabirsiz.
Bir çocuk kadar günahsiz.
Sahi sende sevebilir misin beni
Seni sevdigim kadar,
Dokunabilir misin yüregime?
Bak orada sen varsin.
Mutluluk nedir diye sorsalar
Sen derim alabildigine yalniz sen,
Sesin, gözlerin, ellerin sonra,
Titreyen dudaklarin ve arzun çekingen
Sen benim her seyimsin.

Sensiz neye benzer bu ay bu günes
Çiçekler açar mi sen olmasan,
Martilar uçusur mu çiglik çigliga,
Sonra kim aydinlatir benim gecemi
Günümü kim paylasir,
Kim sorar derdimi,
Ben neye sevinirim,
Kimle gülerim?
Kal biraz daha...

Beraber büyüttük sevinçlerimizi,
Beraber ögrendik yasama direnmeyi
Sevmeyi beraber ögrendik.
Bak günesler dogdu üzerimize
Yolumuza begonyalar serildi.
Aglamak bu kadar kolay miydi,
Ve güzel miydi gülmek kadar?
Herkese seni anlatmak istiyorum
Seni söylemek siir siir,
Her dizede sen olmalisin,
Adin olmali çiglik çiglik...
Içimi isitan sen tam suramda ilik ilik,
Sen olmalisin kipir kipir yüregimde...
Sevdan olmali deli dolu
Ve çilginligin, çilginligin olmali.
Ben seni sevmeyi seviyorum
Ve seni özlemeyi.
Bu bir itiraftir...
Askin yoksa ben de yokum
Yetim düslerimin kimsesizligi kusatir benligimi
Hüzünler yagar gecelerime,
Ben bir garip ben olurum,
Sigamam odalara, tas duvarlar üzerime üzerime gelir
Ruhum durmaz bedenimde,
Hücrelerim yasamaz
Kurumus dallara döner yüregim, susuz çöllere...
Gece böyle bitemez, ben ölürüm,
Ölürüm gitme, kal biraz daha...
KAL BIRAZ DAHA...

Sebnem Kisaparmak